Boję się iść do lekarza

Często dostaję od Was wiadomości z zapytaniem do jakiego lekarza macie się udać w konkretnym przypadku, oczywiście staram się w takim momencie pomóc, jednak równie często zdarzają się sytuacje, kiedy piszecie mi, że już dawno temu, wyczuliście u siebie jakiś guzek ale „boję się iść do lekarza, bo boję się diagnozy”. W takich momentach żałuję, że nie mogę przez ekran komputera złapać Was za rękę i zaciągnąć do lekarza.

Ja to poniekąd rozumiem. Diagnoza nie jest niczym przyjemnym, do lekarza raczej też nikt nie idzie z radością, ALE:

Po pierwsze – niekoniecznie to, o co się martwicie musi okazać się nowotworem, oczywiście, że może tak być, ale nie musi.

Po drugie – jeżeli to jest nowotwór, to na początku POŁOWA sukcesu to wczesne wykrycie!!!!!!!! Wiele nowotworów na wczesnych etapach można wyleczyć kompletnie!

Po trzecie – strach ma wielkie oczy, tak naprawdę nie tylko diagnoza jest tym elementem „straszącym” ale wizja leczenia, chemioterapii, wypadające włosy, wymiotowanie, śmierć, a raczej świadomość tych wszystkich rzeczy. Przede wszystkim nie zapominajmy, że nowotwór nie oznacza zawsze chemioterapii! Wiele nowotworów leczy się chirurgicznie i koniec, niektóre tylko radioterapią, niektóre tylko hormonami.

No właśnie śmierć. Bojąc się diagnozy, boi się człowiek właśnie tej świadomości, że gdzieś tam z tyłu głowy pamięta się, że nowotwory złośliwe są na tyle niebezpieczne, że konsekwencją może być faktycznie śmierć, nie ma co owijać w bawełnę. Tu kolejne ALE: MNÓSTWO nowotworów można całkowicie wyleczyć właśnie na wczesnych etapach wykrycia. Zawsze im wcześniej tym lepiej! Dlatego tak ważne jest, że w momencie, w którym zauważycie coś u siebie czy u Waszych bliskich, co Was niepokoi od razu wybierzcie się do lekarza, zróbcie podstawową morfologię krwi z rozmazem, CRP, OB – to nie są drogie badania, a mogą wiele powiedzieć. Nie będę już Wam pisać, że nie możemy dać się zwariować, bo niestety ale coraz więcej jest przypadków nowotworów, musimy o tym pamiętać, bo lepiej nie będzie – powietrze, woda, gleba będą coraz bardziej zanieczyszczone, ludzie nie przestaną palić papierosów, pić nadmiernych ilości alkoholu, to jest fakt i z tym nic nie zrobimy, jedyne co możemy zrobić to obserwować swój organizm i badać się profilaktycznie.

Październik jest miesiącem świadomości raka piersi. Rak piersi występuje u 1 na 8 pacjentek (poprawcie mnie, jeśli się mylę, to informacja z książki do genetyki, może być nieaktualna), o tym kiedy zostanie wykryty decyduje albo pacjentka, albo przypadek. Naprawdę dziewczyny, badajcie się, raz w miesiącu samobadanie piersi, raz na rok morfologia z CRP i OB, USG piersi. Często też w piersiach można wyczuć różne niegroźne torbiele, dlatego bez paniki, po to właśnie robi się USG, chodzi do ginekologa. W tym poście znajdziecie kilka słów o badaniach profilaktycznych (nie tylko raka piersi), a poniżej wstawiam przydatny obrazek, na którym wyraźnie pokazane jest co może nas zaniepokoić w samobadaniu piersi:

źródło: http://www.bbc.com/news/health-38609625

Proszę też pamiętać, że rak piersi występuje także u mężczyzn – jest to bardzo mały procent, ale jest to możliwe, szczególnie u panów z ginekomastią.

Jeśli chodzi o badanie piersi – ja się badam zawsze pierwszego dnia nowego miesiąca. Może czas wprowadzić sobie taką rutynę w życie?

Teraz już do wszystkich – niezależnie od płci, niezależnie gdzie pojawiła się jakaś zmiana, która Was niepokoi – idźcie do lekarza, lekarz jest od tego, żeby Wam pomóc. Nikt Was nie wyśmieje, nie powie czegoś niemiłego, tylko będzie się starał pomóc.

BADAJCIE SIĘ!